Η γλουτένη είναι μία πρωτεΐνη του ενδοσπερμίου του μαλακού σιταριού, κριθαριού και σίκαλης.
Άτομα με σοβαρή δυσανεξία στη γλουτένη που πάσχουν από κοιλιοκάκη, πρέπει να αποφεύγουν τη γλουτένη εφόρου ζωής και να εφαρμόσουν δίαιτα ελεύθερη γλουτένης με ειδικά προϊόντα του εμπορίου. Φαρμακευτική αγωγή μέχρι τώρα δεν υπάρχει.
Τα συμπτώματα της κατανάλωσης γλουτένης από άτομα με κοιλιοκάκη είναι διάρροια ,πρήξιμο, απώλεια βάρους, φούσκωμα, κακή απορρόφηση θρεπτικών συστατικών.
Η γλουτένη βρίσκεται σε δημητριακά,σιτάρι,σίκαλη,βρώμη,κριθάρι,παξιμάδια,ζυμαρικά,ψωμί,φρυγανιές,ζυμαρικά μπάρες δημητριακών
μπισκότα, κεικ, σιμιγδάλι, αλεύρι σκληρό, κουλουράκια, μούσλι, βύνη, γαριδάκια, πατατάκια κλπ έτοιμες κονσέρβες αλλαντικά άγνωστης προέλευσης, επεξεργασμένα τυριά. Ακόμη συστήνεται η αποφυγή της βρώμης γιατί σε ορισμένες περιπτώσεις επηρεάζει τη νόσο.
Άτομα με δυσανεξία στη γλουτένη μπορούν να συμπεριλάβουν στη διατροφή τους ρύζι και ψευδοδημητριακά όπως κινόα, φαγόπυρο αλλά και καλαμπόκι. Ακόμη επιτρέπονται γαλακτοκομικά προϊόντα, κρέας, αυγά, ψάρια, όσπρια, πατάτες κεχρί σόγια.
Πέρα από την κοιλιοκάκη, υπάρχουν άτομα που επηρεάζονται από προϊόντα με γλουτένη με πιο ήπια συμπτώματα χωρίς όμως να έχουν κοιλιοκάκη. Και σε αυτήν την περίπτωση συστήνεται αποφυγή προϊόντων με γλουτένη.
Δεν υπάρχει κάποιο επιστημονικό στοιχείο που να αποδεικνύει ότι μια διατροφή ελεύθερη γλουτένης βοηθάει στο αδυνάτισμα. Από τη στιγμή που αποκλείονται δημητριακά και επεξεργασμένα τρόφιμα και αντί για αυτά η διατροφή εμπλουτίζεται με φρούτα είναι πιο υγιεινή η διατροφή αλλά αυτό δεν οφείλεται στη γλουτένη.
Ακόμη, τα προϊόντα ελεύθερα γλουτένης μπορεί να περιέχουν περισσότερα σάκχαρα ή και βελτιωτικά γεύσης.
Είναι πολύ πιθανό λοιπόν, με μια δίαιτα ελεύθερη γλουτένης να αποκλείονται πολλά θρεπτικά συστατικά. Οπότε, δεν υπάρχει κανένας λόγος να αποκλείσεις τη γλουτένη από τη διατροφή σου αν δεν έχεις δυσανεξία.
Τέλος,αξίζει να σημειωθεί ότι η δυσανεξία στη γλουτένη, δεν έχει καμία σχέση με την παχυσαρκία. Τα τεστ δυσανεξίας έχουν απαγορευτεί διότι δεν έχουν κάποια επιστημονική βάση. Η συνεργασία σε τέτοια περίπτωση γαστρεντερολόγου και διαιτολόγου κρίνεται απαραίτητη.
